de dag dat ik Ton heb leren kennen ligt nog vast als de dag van gisteren. welke dag het was weet ik overigens niet meer, het zal ergens eind augustus zijn geweest 1987. wij waren beide eerste jaars biologie aan de UvA en die dag zou de introductie beginnen. we werden ontvangen in een Hugo de Vrieszaal (volgens mij) ergens in de Plantage buurt. er was een uur de tijd om binnen te lopen en je aan te melden en Ton en ik waren tamelijk vroeg. we gingen beide ergens naast elkaar op een marmeren trap zitten en hebben geen woord gewisseld. voor mij niet zo vreemd maar toen ik Ton beter leerde kennen heeft mij dat toch verbaasd; voor iemand die zo open en sociaal was. misschien was hij ook wat onder de indruk van al die nieuwe gezichten en de start van iets geheel nieuws?
wat mij ook altijd is bijgebleven is de trui die Ton aan had. tussen al mijn foto's heb ik maar een foto van Ton mét trui kunnen vinden. het was een groene 'huis-gebreide' trui met een onregelmatige oranje-bruine vierhoek op de voorkant. omdat mijn moeder ook nogal eens een trui in elkaar mocht breien wist ik dat zo'n onregelmatige vierhoek met een andere kleur in de trui breien geen sinecure was. later leerde ik de oplossing; de trui had bij drogen ietjes te lang op een hete kachel gelegen. en het was toch zeker zonde om hem weg te gooien, hij was nog prima (inderdaad; een typische biologie student in de dop)
goed, na het inschrijven en indelen in mentor groepen (met Marjel en Rita als onze mentoren) kwamen Ton en ik in dezelfde mentorgroep terecht. samen met Car, Karin, Nelly, Stef en mensen waarvan de naam mij niet 1-2-3 te binnenschiet. ons mentorgroepje werd steeds groter want er bleven steeds meer mensen aan kleven.

Ton, Ton . Ton . . . we waren nog lang niet uitgelachen (inderdaad het was een HELE grote spinkrab en geen HEEL klein mannetje!)
En het is nog niet te bevatten . . .

hugo